คาถากันไฟไหม้

อัตถิ โลเก สีลคุโณ สัจจํ โสเจยยะนุททะยา

เตนะ สัจเจนะ กาหามิ สัจจะกิริยะมนุตตรํ

อาวัชชิตวา ธัมมะพลํ สริตวา ปุพพะเก ชิเน

สัจจะพละมวัสสายะ สัจจะกิริยามกาสหํ

สันติ ปักขา อปัตตนา สันติ ปาทา อวัญจนา

มาตา ปิตา จ นิกขันตา ชาตเวทะ ปฏิกกมะ

คำแปล "ศีลเป็นของมีคุณอยู่ในโลก ความสัตย์ ความบริสุทธิ์ และความเอ็นดู ปรานีซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในโลก ข้าพเจ้าเป็นผู้ถือความสัตย์ ข้าพเจ้าระลึกถึงกำลังอานุภาพของพระธรรม และระลึกถึงพระเป็นเจ้าผู้ชนะแล้วทั้งหลายด้วยกำลังแห่งความสัตย์ ข้าเจ้าจึงขอทำความสัตย์ ด้วยปีกของข้ามีอยู่ก็จริงแต่บินไม่ได้ เท้าของข้ามีแต่ยังเดินไม่ได้ พ่อแม่ของข้าก็หายออกไปหาอาหารข้างนอก ขอให้ไฟป่าจงออกไปห่างจากข้าพเจ้าเถิด

หมายเหตุ:
เป็นเรื่องในวัฎฎกปิฎกปริต ที่พระพุทธเจ้าเล่าให้พระสารีบุตรฟังว่า นกคุ่มตัวหนึ่งเพิ่งออกจากไข่ได้ไม่นานนัก ขนที่ปีกยังไม่แข็งแรงพอที่จะบินได้ นกพ่อแม่ไม่อยู่ ออกไปหากิน อยู่ทางนี้ไฟไหม้ป่าซึ่งไม่มีทางที่ลูกนกคุ่มตัวนั้นจะรอดได้ ลูกนกคุ่มได้กล่าวมนต์ดังกล่าวนั้นแล้วไฟป่าก็หยุดอยู่ห่างจากรังนกนั้นมาก ไม่ไหม้ลามมาถึงรังนกคุ่ม ลูกนกคุ่มตัวนั้นก็พ้นอันตราย